In 1971 wordt het logo, nu bekend als de Swoosh voor $ 35 ontworpen door Carolyn Davidson, een grafisch vormgeefster en ontwerpster die Knight nog kende uit zijn tijd als professor. Jeff Johnson, ontwerper bij Nike, stelt voor om de eerste schoenen die van het logo voorzien zijn "Nike" te noemen. De onderneming heet nog steeds Blue Ribbon, Nike is nu nog louter een merknaam en wordt pas later tevens de bedrijfsnaam.
In 1972 stopt BRS Inc. als importeur van de Japanse Onitsuka Tiger schoenen.
In 1972 wordt Nike's eerste schoenencollectie geïntroduceerd, de zogenaamde "Moon Shoe" met de wafelzool wordt verstrekt aan atleten die meedoen aan de kwalificaties voor het Amerikaans Olympisch atletiekteam, in Eugene, Oregon. Mark Covert wordt de eerste atleet die Nikeschoenen draagt.
In 1972 wordt de Roemeense tennisster Emma Ballard de eerste sportster die een sponsorovereenkomst tekent met BRS Inc.
Amerikaans recordhouder Steve Prefontaine wordt in 1973 de eerste grote atleet die Nikeschoenen draagt.
De "Waffle Trainer" wordt in 1974 in de VS geïntroduceerd en wordt al snel de best verkopende sportschoen van het land.
In 1975 overlijdt Steve Prefontaine op dertigjarige leeftijd als gevolg van een auto-ongeluk. Op het moment van zijn dood is hij Amerikaans recordhouder op 7 afstanden.
In 1977 wordt There is no finish line als slogan in advertenties gebruikt.
In 1978 wordt de bedrijfsnaam officieel in Nike veranderd; Nike is nu niet meer alleen een merknaam, maar ook de bedrijfsnaam.
John McEnroe de 'bad-boy' van het tennis tekent in 1978 een sponsorcontract met Nike.
In 1979 wordt Nike's Airtechnologie gepatenteerd door uitvinder M. Frank Rudy en wordt toegepast in de Tail Wind renschoen. Met gas gevulde plastic membranen in de zool van de schoen moeten voor een betere schokdemping zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten